Bron: Van Dale woordenboek
Het Van Dale woordenboek geeft als eerste betekenis van borst 'jongeman', een soort 'adelborst' dus, of ook 'brave borst'. Pas in tweede instantie komt de borst als lichaamsdeel en pas daarna het specifieke vrouwelijk lichaamsdeel. Ik vind het vreemd dat men deze volgorde hanteert. Werken er alleen mannen aan het woordenboek? En denken die mannen bij het woord 'borst' echt niet als eerste aan het vrouwelijk orgaan?
Van het vrouwelijk lichaamsdeel worden twee synomienen gegeven: een dagelijkse en niet erg respectvolle aanduiding namelijk 'tiet', en een medisch woord 'mamma'. Dat laatste doet direct denken aan een zeer onvrouwvriendelijke medische controle voor vrouwen vanaf 50 jaar: de mammografie.
Borst is een mannelijk woord. Toch kan ik moeilijk zeggen: "mijn rechterborst 'zijn' tepel doet pijn." Nee, sinds de operatie hebben mijn borsten namen gekregen en dat zijn niet Tom en Jerry. Ze hebben de namen 'Gloria' en 'Precious'. Dat zijn gangbare namen voor vrouwen in de Engelstalige landen van Zuidelijk Afrika. We hebben er in het onderwijs gewerkt; we hadden meisjes in de klas met namen als Beauty, Charity, Grace, Mercy, Memory, Patience en Serendipity. Mijn borsten heten dus Gloria en Precious. 'Gloria' is om van te houden omdat ze alles direct goed doet en zo prettig is, 'Precious' is vooral mooi maar moet omgeven worden met veel aandacht, rust en bescherming.
Vreemd genoeg is er geen verwijzing naar inborst of boezem in het woordenboek. Inborst vind ik wel een mooi woord. Een inborst - waar zit die? Is er een stukje inborst bij mij weg? Zou dat een goed stukje inborst zijn of een slecht stukje? De plastisch chirurg heeft gezegd dat hij een stukje borstweefsel naar het laboratorium stuurt. Daar bestuderen ze dus mijn inborst. Ze gaan daar kijken of het allemaal goedaardig is of dat er ook iets kwaadaardigs inzit. Ik hoop niet dat dat laatste het geval is. Is dat te behandelen, een kwaadaardige inborst? En moet je dat wel laten behandelen?
Na de operatie ben ik mij bewuster van mijn borsten. Dat komt omdat ik ze continu voel. Eerst was dat door de pijn, nu door een wat trekkend gevoel. Ik moet ze nog beschermen tegen contact met andere mensen, deuren, tassen etc. Ook zijn de borsten gedurende de dag verschillend. 's Morgens zijn ze kleiner en minder pijnlijk. 's Avonds voelen ze groter, er staat meer spanning op en het is prettig om dan een iets grotere of lossere bh aan te trekken. Zoiets heb ik voorheen nooit ervaren, hooguit een verschil in grootte of spanning op pre-mentruele dagen.
Mijn brave borsten doen het iedere week al beter, maar 'Gloria' en 'Precious' zijn dit jaar toch echt niet van plan zich in de buurt van een mammografie apparaat te begeven. Het woord 'tiet' mag ik niet meer zo veel gebruiken van Petra, want dat klinkt te denigrerend. Boezem vind ik wel een mooi woord, al omschrijft het woordenboek dit als 'het gewelfde oppervlak van de borst van de mens'. Voor mij klinkt het woord 'boezem' juist als iets met diepgang en niet oppervlakkig. Het Engels heeft een veel mooiere definitie van boezem: 'the seat of emotion and thought'. Dat is eerder het Nederlandse ínborst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten