Kleding tijdens en na de operatie

Operatiekleding Voor de operatie kreeg ik een onderbroek van gaas en een soort fel geel-oranje operatiehemd. Dat hemd leek meer op een cape waarbij er één drukknoop aan de achterkant en twee onder je oksels. Na de operatie was ik alleen netjes ingetaped en lag zonder hemd.

De verpleegkundige vroeg of ik iets anders aan wilde. Ik vond onderbroek prima zo en had het warm genoeg onder de lakens. Later kwam weer iemand vragen of ik geen shirt aanwilde. Ik zei dat ik het operatiehemd wel weer aanwilde, want dat is zo makkelijk vastmaken. Ik had geen behoefte aan beweging met mij armen. Later begreep ik dat het verband er onder mijn borsten nogal bloederig uitzag en daarom wilde men mij meer aangekleed hebben. Ik zag daar zelf niets van. Ik vroeg de verpleegkundige alleen voor de zekerheid of men mij de volgende dag niet opnieuw de operatiekamer in zou brengen als ik het operatiehemd aantrok. Die verzekerde mij dat dit niet zou gebeuren.

Sport-bh, blouse en vest
De dag na de operatie wordt het tape eraf gehaald en moet je een goede sport-bh bij de hand hebben in de cup-maat die je verwachtte te krijgen na de operatie maar in borstomvang één maat groter. Dan moet je ook kleding aan. Ik had overhemden en twee vesten bij me. Zelfs dat en een jas aantrekken is lastig en je overstrekt jezelf gemakkelijk.  Ik zou niet weten hoe ik een T-shirt of trui aan zou moeten trekken. Dat probeer ik dan ook niet. Een spijkerbroek, sokken en schoenen aantrekken is met een beetje voorzichtigheid geen probleem.

Bretels gedurende de nacht

Bretels die als een soort flexibele handboeien
fungeren en die het uitstrekken van mijn armen
boven mijn hoofd voorkomen.

Onontbeerlijk voor mij zijn tijdens de nacht bretels. Dat zit zo: ik slaap bij voorkeur met mijn armen boven mijn hoofd en nu mag en kan ik dat niet. Bovendien heb ik met name 's morgens, maar ook gedurende de nacht, enorm de neiging mij verschrikkelijk uit te rekken, een soort reflex. Het gebeurt voordat ik er erg in heb. Dat moet ik zien te voorkomen ook tijdens mijn slaap. Door de pijn die zo’n beweging veroorzaakt wordt ik wel wakker, maar dan is er misschien al een hechting gescheurd. Ik bedenk dus iets waarmee ik mijn armen naar beneden houd. Om te voorkomen dat er wonden openscheuren moet ik dit echt voorkomen. Petra komt aan met de oplossing: een set oude bretels, waarvan ik een uiteinde aan het kussen onder mijn knieën (of de pyjamabroek ter hoogte van mijn knieën) vastklip en de andere twee uiteinden tot ruime manchetten maak die vrij los om mijn polsen gaan. Zo ben ik licht geboeid en kan mijn armen voldoende bewegen maar bij te hoog verplaatsen geeft het elastiek weerstand. Dit blijkt goed te werken.