Hoe kom ik van wens tot besluit?


Verhouding met mijn borsten
Ik heb nooit een positieve verhouding met mijn borsten gehad. Mijn verhouding tot mijn borsten was neutraal en soms meer afstandelijk of licht negatief. Ik ontwikkelde niet heel jong borsten en hoefde pas op mijn 14e voor het eerst een bh aan. Eerder had ik er absoluut geen behoefte aan, wat ongetwijfeld samenhing met het feit dat ik een tomboy was.

Als kind speelde ik het liefst voetbal, stoeide met anderen (jongens en meiden), ging vuurtje stoken, in bomen klimmen of timmeren. Op de middelbare schoolleeftijd werd de drang tot fysieke activiteit gekanaliseerd in het spelen van bastketbal, volleybal, softbal, hardlopen en schaatsen. Later ging ik wind-surfen en Petra leerde ik kennen op een zeilclub. Zeilen en paardrijden werden en bleven favoriet. Beide liefst een beetje woest.

De eerste 10 jaar (15-25 jaar) waren mijn borsten vooral super gevoelig, vervelend, en pre-menstrueel pijnlijk en gespannen. Toen ik een paar maanden de pil gebruikte voelden mijn borsten altijd alsof ze pre-menstrueel waren. Dat alleen was genoeg reden om te stoppen met de pil. Gelukkig veranderde mijn seksuele voorkeur vlak daarna wat de hele anti-conceptie gelukkig overbodig maakte.

Borsten en sporten zijn geen gelukkig koppel en vooral niet als je 'high-impact' sporten beoefent zoals hardlopen en paardrijden. High-impact in de zin dat het beoefenen van sporten veel beweging van de borsten veroorzaakt. Je borsten hupsen op en neer, doen pijn en je borsten voelen als volledig nutteloos. Of zitten zelfs in de weg.

Ontkenning dat borsten groter worden
Ik heb > 25 jaar bh maat 80B gehad en vanaf mn 40e groeiden ze naar 85D. Eerst zaten de bh’s maat 80B aan de strakke kant. Daarna kocht ik een aantal jaren bh’s die eigenlijk voor zwangere vrouwen waren. Deze hebben stevige bandjes die je van voren gemakkelijk strakker kunt trekken en het materiaal van de cup is zodanig dat de cupmaat lekker meebeweegt. Dit was mijzelf voor de gek houden, zodat ik kon blijven denken dat ik best in cup B of C paste.

Deze bh's raakten uit het assortiment. Inmiddels leek het of er geen goede sport-bh’s meer gemaakt en verkocht werden. Als je eenmaal cup D hebt zijn er veel minder sport-bh’s te koop en het effect van de bh is ook veel minder groot dan wanneer je nog cup B hebt. Ik ontving nog allerlei goedbedoelde adviezen zoals het kopen van een goedzittende beugel bh. Afgezien van het feit dat ik deze erg truttig vind, heb ik nooit een goed zittende beugel bh kunnen vinden. Er liggen verschillende exemplaren als nieuw al jaren in de kast. Blijkbaar is mijn anatomie en psyche daarvoor niet geschikt.

Consumentenonderzoek en research aan de universiteit van Portsmouth  hebben aangetoond dat er nog geen goede sport-bh bestaat voor vrouwen met grote borsten. Zie  de weblog in New York Times van 20 augustus 2010.

Grensoverschrijding
Mijn vriendin Petra zette mij tijdens de carrousselwedstrijd op film. Het op en neer hupsen van mijn borsten was vreselijk om te zien en leidde af van de rest en dat alles ondanks het dragen van een strakke 'extreme-high-impact' sport bh. Confronterend. Wellicht nog belangrijker was het moment waarop ik me realiseerde dat ik geen bh maat 85C meer aankon. Dat was voor mij een soort grensoverschrijding. Gelukkig kende ik enkele vrouwen die een borsteverkleinende operatie hadden ondergaan. Zij zien er erg goed uit en zijn erg gelukkig met het resultaat van de operatie.

Besluit

Ik klaagde regelmatig over mijn grote borsten en vooral het feit dat ze steeds groter werden. Mijn vriendin zei op een gegeven moment ‘waarom laat je er dan niets aan doen?’ Ik weet dat ze mijn borsten heel prettig vindt zoals ze zijn: groot, zacht, gevoelig.  De voordelen van mijn (grote) borsten liggen dus geheel bij haar. Haar onbaatzuchtige uitspraak leidde ertoe dat ik de koe bij de horens vatte en een afspraak met de huisarts maakte. Ze vergezelde me met alle plezier naar de dokter, zowel als ondersteuning als uit nieuwsgierigheid. Ik vond het heel prettig dat ze vanaf het begin heel betrokken was.

Kosten en verzekering

Huisarts
De huisarts gaf aan dat de operatie in veel gevallen vergoed wordt en dit kan vanaf cup D. Met mijn medische indicatie zou een vergoeding door de verzekering goed mogelijk zijn. De aanvraag hiervoor moest echter van de plastisch chirurg komen. Na het eerste aanmoedigende bezoek aan de huisarts besprak ik met mijn vriendin wat we er voor over zouden hebben als blijken mocht dat de verzekering het niet vergoedde. Ik noemde een bedrag van maximaal 8 à 10.000 Euro. We vonden het beiden toch een luxe operatie. Daarmee was dit afgetikt. 

Ziektekostenverzekering
De assistent plastisch chirurg schreef een overtuigende brief voor de verzekering. Nu werd het tijd om de verzekeringspapieren in te vullen. Wat bleek, de basis-ziekenkostenverzekering bevat geen plastsiche chirurgie en wij hebben de module plastische chirurgie niet apart verzekerd.. Op aandringen van het ziekenhuis bel ik toch de verzekering. Daar krijg ik als antwoord dat ik mijn verzekering kan wijzigen en dan over twee jaar een aanvraag kan doen, maar ‘het is niet zeker dat de aanvraag toegewezen wordt’. Nu ik het besluit genomen heb de operatie te laten doen wil ik niet twee jaar wachten met als mogelijke uitkomst dat het alsnog niet vergoed wordt.

Kosten
Bij het ziekenhuis vragen we tijdens het tweede bezoek wat de kosten zijn. Die gegevens zijn niet direct voorhanden, maar na even wachten komt het bedrag toch boven tafel: 4.200 €. Dat valt alleszins binnen het budget wat wij voor ogen hadden. En nu maar hopen dat er geen complicaties en daarmee extra rekeningen komen.

Ik heb gelezen dat een operatie bij privéklinieken tussen de 2.000 en 3.000 € kost, maar dan sta je dezlefde dag alweer buiten. Bovendien is men daar sterk gericht op de cosmetische kant en doet men vooral borstvergrotingen. Ik wil graag meer betalen voor de kwaliteit en betrouwbaarheid van behandeling en zorg bij een bekend ziekenhuis.